23 februari 2019 - De gevoeligen en hsp'ers

We voelen wat af met ons allen.
We scannen de omgeving, we scannen mensen en dieren.
We weten meteen wat er leeft in een omgeving.
Vaak weten we meteen waar het aan schort.
Ook kunnen we prima tips geven.

En in ons vakgebied zijn er veel die daar geld mee verdienen als bv dierentolk, luisterkindwerker oid.

Maar is het wenselijk om dit allemaal ongevraagd te doen?
Zomaar in iemand zijn privé te kruipen, zijn verdriet, zijn geheimen, zijn angsten te doorzien en weer vertrekken.
Is dat wenselijk of integer?

Of is het gewoon erg onbeleefd?

En is de les voor de gevoeligen en hsp-ers dat we leren onze tentakels terug te trekken en naar binnen te keren?

En wat is het met al die goedbedoelde adviezen en openheidjes aan de ongevraagde gastheer?
Was het niet dat het advies aan anderen, het beste advies voor jezelf is?

Mijn advies aan mezelf is, laat ik dit in mezelf weer eens onderzoeken ;-)
Hoe onbeleefd ben ik?