6 juni 2016 - De kunst van het nietsdoen

De kunst van het nietsdoen

Begin mei ben ik een week naar de boerderij van mijn broer geweest en was van plan hard te gaan werken. Het was een prachtige week, met heerlijke temperaturen.
Midden in de nacht kwam ik aan en luisterde naar de geluiden van het franse platteland, stilte, enorme stilte, vermengd met een uil, een vos en mijn grote vriend Cadiz, die heerlijk door het gras heeft liggen rollen.
De volgende ochtend, wachten in het zonnetje met een heerlijke kop thee op de bakker voor een knappervers stokbrood met wat lekkers erbij.
Ik was van plan hard te werken en keek vooral naar de zwaluwen die druk in de weer waren.
Keutelde wat rond en maaide het gras, luchtte de boel.
Deed inkopen voor een week in Vouziers.
En er waren al wat dagen verstreken, een avond met vrienden.
Een uitgebreide massage ontvangen.
Nog steeds kwam ik niet veel verder dan een autoritje om ergens koffie te drinken, een rondje over het terrein, een wandeling met Cadiz en vroeg naar bed.
De schildersezel wachtte met een prachtig wit doek, groots, leeg en wit, wat een potentie.
Mijn velletje was lekker bruin.
Uitgerust na een goede week weer naar huis, 7 kopjes thee op het stoepje, een fles wijn later, de zwaluwen kennen me inmiddels. Er is geen werk verricht, och.
Kom Cadiz, we gaan even de overburen goede dag zeggen.